Hanneke Oonk is Gezondheidszorgcoach en IC verpleegkundige .
Ze is kerngroep lid van Family Centered Intensive Care en ze Blogt over haar werk en passie.
Haar lijfspreuk is : Balans in leven en lijf
De ontmoeting met een 10 jarig jongetje.
Vandaag ben ik geconfronteerd met het leed
van een kleine jongen. Zijn moeder is vijf jaar geleden op een Intensive Care
opgenomen en heeft daar voor haar leven gevochten. Een stoere jongen van 10
jaar die mij vertelde, met tranen in zijn ogen, dat zijn moeder op een
Intensive Care had gelegen en dat hij daar nu, na vijf jaar nog niet goed mee
overweg kon.
In zijn eigen woorden zei hij: “ik kan, zal
ik maar zeggen, daar emotioneel nog niet goed mee overweg”
Op dat moment trof dat mij diep, zo jong en
kwetsbaar en dan geconfronteerd worden met zo iets groots wat voor een
volwassene al moeilijk te verwerken is. Ik realiseerde mij dat het bijzonder
was dat deze jongen zo kwetsbaar durfde te zijn.
Gedurende het gesprekje dat volgde werd mij
duidelijk dat het voor hem heel moeilijk was om datgene wat hij gezien en
meegemaakt had te begrijpen en een plekje te geven. Er waren zoveel dingen
gebeurd die hij niet begreep en waardoor zijn jonge leven volledig op zijn kop
kwam te staan. De beelden, de geluiden en de angst, maar ook de bezorgdheid
toen en op dit moment voor zijn moeder kwamen naar voren. Het geen raad weten
met zijn emoties en zich daar voor schamen, zijn onzekerheid maar ook zijn moed
om door te gaan maakten mij stil. Ik was stil en luisterde naar hem zodat hij
zijn vragen kon stellen en zijn verdriet kon uiten op dat moment.
Ik ben mij nu meer dan ooit bewust dat de
meest kwetsbare naasten van patiënten op een Intensive Care, namelijk de
kinderen, het jaren later ontzettend moeilijk kunnen hebben in hun verwerking
en emotionele ontwikkeling.
Essentieel is het om deze kwetsbare mensen zo
goed mogelijk te begeleiden op de Intensive Care en zo nodig ook in de periode
daarna. Ook de zorgende ouder op dat moment heeft daarin begeleiding nodig.
Naast het eigen leed welke de partner te
dragen heeft is er de zorg voor het kind. Informatie maar ook een luisterend
oor en aandacht voor deze groep jonge mensen is zo belangrijk. De aandacht die
je hieraan schenkt op de Intensive Care heeft zijn weerslag in de toekomst. Dat
blijkt maar weer uit mijn ontmoeting met deze 10 jarige jongen.
Zorgvuldigheid, informatie en deze kennis
delen is belangrijk. Elke Intensive Care heeft zijn eigen beleid in hoe er om
wordt gegaan met het bezoek van kinderen. Wordt er wel/niet in toegestemd, is
er een protocol aanwezig of niet. Daarnaast is tijd, aandacht en het bewustzijn
van de juiste communicatie noodzakelijk.
Als IC verpleegkundige heb ik ook de zorg
voor patiënten met kleine kinderen gehad. Een protocol/informatie was er niet.
Vanuit mijn rol als IC verpleegkundige begeleide ik het kind en de ouder zo
goed mogelijk. Ik heb mij echter nooit gerealiseerd dat de aandacht die ik op
dat moment gaf zo belangrijk was voor het verdere verwerkingsproces.
Tijdens de Open Space die in april georganiseerd
is werd hier ook aandacht aan geschonken. De bevlogenheid hoe hierover
gesproken werd door een intensivist was zeer boeiend en inspirerend. Ideeën en
een informatiemap op het niveau van een kind waren voorbeelden van geweldige
initiatieven om daarin het kind en de ouder te begeleiden.
Nu ik door de ontmoeting met deze jongen geconfronteerd
ben met zijn verdriet van dit moment, jaren na het verblijf van zijn moeder op
de Intensive Care, kan ik niets anders doen dan dit onder de aandacht brengen
en de vraag te stellen: Hoe is dat op de gemiddelde Intensive Care geregeld?
Naar aanleiding van deze prachtige Blog van Hanneke Oonk, hierbij nog een korte vermelding van de landelijke kerngroep FCIC.
17 april 2014 werd de Open Space Family Centered Care (FCIC) georganiseerd in Amersfoort.
Graag informeren we je over het vervolg.
Op dit moment is de kerngroep FCIC druk met drie vervolgactiviteiten:
1. Het oprichten van een stichting of vereniging FCIC als een centrale herkenbare plaats voor expertise op het gebied van ondersteuning rondom de IC-opname en voor het stimuleren en faciliteren van activiteiten op dit gebied.
2. Het ontwikkelen van een online platform voor interactief overleg en kennisdeling tussen IC-professionals en ervaringsdeskundigen.
3. Het oprichten van drie werkgroepen voor verbetertrajecten rondom specifieke thema’s van FCIC.
De drie thema’s zijn:
- Nazorg: tijdens opname (bijv. overgang van IC naar afdeling) en na ontslag uit het ziekenhuis
- Kinderen die de IC bezoeken
- Lotgenotencontact/ lotgenotengroepen/patientenvereniging
De mate van betrokkenheid bij een werkgroep kan voor deelnemers verschillend zijn, maar het gaat er om dat het een thema is waar je samen met anderen je op de een of andere manier voor wilt inzetten.
Ben je geïnteresseerd om mee te denken in een van deze 3 werkgroepen, neem dan contact op met lorettegijsbers@mail.com
Met vriendelijke groet,
Namens de kerngroep FCIC,
